Page 175 - Dârülmülk Konya Dergisi 2023 1. Sayı
P. 175

tamamlanır. Artık faaliyete hazır                        gelir, dizine çıkıp başını göğsüne
             olan çiftliğin muhasebe işlerini de                      koyarak gözlerini kapar, uyuma
             yine Hacı Gaffar’ın tavsiyesiyle                         taklidi yapar. Tavuğu Zekiye ise
             çok güvenilir bir adam olan                              follukta değil, hamam iskemlesinde
             Necati Bey yürütecektir.                                 yumurtlamayı alışkanlık haline
                                                                      getirmiştir; kendince şarkılar
             Ulunay, romanının ikinci
             bölümünde Dedebağı çiftliğini                            söyleyerek köşkün kapılarından
             kurmak için verdikleri mücadeleyi                        birini gagasıyla tıkırdatır, bu
             ve bu çiftlikte yaşadıklarını                            sesi herkes tanıdığı için “Zekiye
             roman diliyle yeniden kurgulamış,                        gelmiş, yumurtlayacak!” der ve
             başka bir ifadeyle muhayyel bir                          kapıyı açarlar. Zamanla hanımına
             kahramana yaşatmıştır. Hatta                             bağlılığını daha da ileri götüren
             romanda Ayşe isimli montofon                             Zekiye onun örgü ördüğünü
             cinsi ineğin doğum sırasında                             yahut kitap okuduğunu görürse,
             ters gelen yavrusu bir türlü                             hamama gitmez, kucağına oturarak
                                                                                  14
             çıkarılamadığı için çağrılan                             yumurtlar, vb.                      14 Bir Başka Âlem, s.
                                                                                                          255-257. Herifim ve Zekiye
             Veteriner Hüseyin Bey’e kendi hikâyelerini                                                   hakkında Mualla Ulunay’ın
             anlattırır. “Sizin gibi hayvan seven ve bu yüzden   Çiftliğe Veda                            anlattıkları için bkz.
                                                                                                          “Hayvanlarım IX: “Herifim
             şehirle alakasını keserek tamamen hâli bir yerde                                             ninnisiz uyuyamaz olmuştu,”,
             babadan kalan ufak bir araziyi imar etmek    Ulunayların, hayvanlardan gördükleri anlayışı   Milliyet, nr. 7000, 22 Mayıs
                                                                                                          1967, s. 4; “Hayvanlarım
             suretiyle yaşayan, bir Köroğlu bir Ayvaz’dan   çalıştırdıkları insanlardan göremedikleri     XII: “Bir tavukta bu kadar
                                                                                                          zekâ, hayret! Adını Zekiye
             ibaret bir karı-koca tanırım,” cümlesiyle    anlaşılıyor. Yıllarca emek verdikleri çiftliği terk   koyalım”, Milliyet, nr. 7003,
             başlayan bölümde ismi zikredilmeden Mualla   etme kararını Faruk isimli çalışanın Mualla     25 Mayıs 1967, s. 4.
             Hanım öne çıkarılmaktadır: “İkisi de bana    Hanım’a yaptığı bir saygısızlık yüzünden 1967   15 Uzun yıllar Ulunay’ın
                                                                              15
             samimiyet gösterirler, fakat bilhassa ailesi   yılında vereceklerdir.  Mualla Hanım’ın yazı   yakınında bulunan Nezih
                                                                                                          Uzel’in Murat Bardakçı’ya
             çok muhterem bir kadındır. Hayvanlara karşı   dizisinin “Çiftliğe Veda” başlıklı son bölümü,   anlattığına göre, çiftliğin
                                                                                                          kâhyası bir gün ahırda
             merhametle karışık öyle bir muhabbeti vardır   kocasıyla birlikte yaşadıkları derin hüznü    Menekşe’yi kirletmiş ve o
             ki birisi hastalanacak olsa ızdırabını o çeker.   ifade eder. Bu bölümden anlaşılan, çiftliğin   gece çiftlikten kovulmuştur.
                                                                                                          Bkz. Murat Bardakçı,
             Onun için hiçbir hayvan –ne yaparsa yapsın–   aynı zamanda çeşit çeşit ağaçlar, çiçekler ve   “Ördek sapığının benzerinin,
                                                                                                          Ulunay’ın eşeği Menekşe’yi
             suçlu değildir.” Veterinerin anlattığına göre,   sebze bahçeleriyle adeta bir yeryüzü cennetine   kirletmesinin öyküsü”,
             bu hanımın hayvan sevgisi öyle bir noktaya   dönüştürüldüğüdür. Dedebağı’ndan ayrılmaya      Habertürk, 16 Eylül 2012.
             varmıştır ki, kedilerini uyudukları yerde asla   karar verdikleri gün çiftlik arazisinde birlikte
             rahatsız etmez, köşkünün bahçesinde zaman    gezintiye çıkar, otuz küsur yılda meydana
             zaman rastlanan yılanların bile öldürülmesine   getirdikleri bu güzellikleri hüzünle seyrederler.
             “Onlar temel yılanıdır, bir evin hem bekçisi hem   Ulunay derin bir üzüntü içinde “Bak kadınım,”
             uğurudur!” diyerek izin vermez. Sonsuz şefkati,   der, “bütün bunları sen istedin, ben de
             hayvanları da ona karşı yumuşatmıştır, Herifim   taşıdım, diktik, hepsi tuttu, yalnız toprakta
             ismini verdiği horozu onu görünce koşarak    değil, kalbimizde de kök saldılar. Bütün bunlar
                                                          bırakılıp da nereye gidilir?” Mualla Hanım’ın







                                                        173
   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180