Page 42 - Dârülmülk Konya Dergisi 2025 7. Sayı
P. 42

uzmanlığı esas olarak hukuk ve diplomasi     diğer ve sonraki İslam devletlerininde iç ve dış
                               alanında olsa da özellikle kriz zamanlarında   tehditlere karşı tutumunu şekillendirmede kritik
                               askeri yönü de öne çıkmıştır.                bir öneme sahip olmuştur.
                               Urmevî, III. Keyhüsrev zamanında Konya’nın   Urmevî’nin entelektüel yönü, özellikle de
                               baskına uğrayacağını haber alan Konya halkını   felsefe ve fıkıh alanındaki bilimsel başarıları,
                               şehri savunmaları için teşvik etmiş ve surlara   onun çok çeşitli siyasî ve askerî zorluklarla
                               çıkarak silahlı mücadeleye girişmiştir. Böylece   çözüm üretmesini de beraberinde getirmiştir.
                               şehir savunmasına bizzat katkı sağlamıştır. Bu   Fakat Urmevî’nin hem idareci hem de
                               faaliyetleri ve cesur tutumu ona Rûm ülkesinin   elçi olarak seçilmesi sadece entelektüel
                               baş kadılığı görevini getirmiştir.  Kadılık   yeteneklerinin değil, aynı zamanda döneminin
                                                          8
                               görevinde de çeşitli hükümleri üzerinden     yöneticileri tarafından kendisine duyulan
                               şöhretini arttıran Urmevî, bu çerçevede çevresiyle  güvenin de bir göstergesiydi. İslam hukukuna
                               de iyi ilişkiler kurarak bulunduğu konumun   dair derin kavrayışı, diplomatik becerileri ve
                               hakkını vermeye çalışmıştır. Urmevî’nin, o   siyasî iç görüleriyle birleşerek onu hem Eyyûbî
                               dönemde Konya’da bulunan bir diğer meşhur    hem de Selçuklu saraylarında önemli bir figür
                               isim olan Mevlânâ hakkındaki şikayetlere     haline getirmiştir. Sonuç olarak Urmevî’nin
                               yönelik makul ve insaflı hükmü bilinmektedir.    mirası, salt entelektüel rolünü aşarak
                                                                       9
                               Dönemindeki dinî-siyasî tartışmalar konusunda   XIII. yüzyıl İslam Dünyası’nın çalkantılı
                               verdiği bu hüküm onun makul ve mutedil bir   atmosferinde kilit bir siyasî figür olarak da
                               hukukçu olduğunu göstermektedir.             hatırlanmasına vesile olmuştur.
                               Neticede hem siyasî hem de askerî manzarayı
                               iyi analiz etmesi, anlaması; diplomasi, hukuk,
                               savunma ve devlet güvenliğiyle ilgili konularda   Kaynakça
                               yöneticilere hizmet ve rehberlik etmesine olanak   Çağrıcı, Mustafa. “Sirâceddin Urmevî”. Türkiye Diyanet
                               tanınmış, bu durum Urmevî’nin bir entelektüel   Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 37/262-264. İstanbul: TDV
                               olmasının yanında bir bürokrat olarak da     Yayınları, 2009.
                               önemli faaliyetlerin içerisinde bulunabildiğini ve   İbn Vâsıl, Müferricü’l-kürûb fî ahbâri Benî Eyyûb. thk.
                               kendisinin çok yönlülüğünü ortaya koymuştur.    Hüseyin Muhammed Rabî’. Kahire: y.y., 1972.
                                                                       10
                               Lakin Urmevî’nin siyasî-idarî yönü bunlarla da   Marlow, Louise. “A Thirteenth-Century Scholar in the
                               sınırlı değildi. O Letaifü’l-Hikme adlı eserinin   Eastern Mediterranian: Sirâj al-Dîn Urmavî, Jurist,
                               ikinci bölümünde de görüleceği üzere pratikte   Logician, Diplomat”. al-Masâq 22/3 (2010), 290-297.
                               kazandığı tecrübelerini bir danışman sıfatıyla   Sirâcüddîn Urmevî. Letâifü’l-hikme. nşr. Gulâmhüseyin
                                                                            Yûsufî. Tahran: İntişarat-ı Bünyad-ı Ferheng-i İran, 1351.
                               teoriye dökerek teorisyen idareci-siyasî yönünü
                               de öne çıkarmıştır. Onun bu alandaki düşünceleri   Tomar, Cengiz. “İbn Vâsıl”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm
                                                                            Ansiklopedisi. 20/438-440. İstanbul: TDV Yayınları, 1999.
                               ve meselelere yaklaşımı ile çözüm önerileri,   Yûnînî, Kutbüddîn. Zeylü Mir’âti’z-zamân. Haydarabad:
                               sadece görev aldığı devletlerin değil, dönemin   Dâiratü’l-Maârifi’l-Osmâniyye. 1375/1955.

                               8 Çağrıcı, “Sirâceddin Urmevî”,37/262-264.
                               9 Çağrıcı, “Sirâceddin Urmevî”, 37/262-264.
                               10 Marlow, “A Thirteenth-Century Scholar”,290-297.







                                                                          40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47