Page 53 - Dârülmülk Konya Dergisi 2025 7. Sayı
P. 53

URMEVÎ’NİN ZÂTÎ ŞUUR YORUMU:
             “BEN” VE “SEN” NEYE İŞARET EDER?






             EŞREF ALTAŞ






             İnsanın mahiyeti ve hakikatine dair sorular   bir mahiyettir, herkesin zâtî şuuru aynı öze
             henüz cevaplanabilmiş değildir. Her şeyin    sahiptir. (7) Nefs basittir. (8) Nefs birdir.
             hakikatini anlamaya çalışan insanın, en az   İbn Sînâ’nın gerçekte hangi tezi hangi
             bildiği şeyin kendi hakikati olması dikkat   önermelerle savunduğu hem klasik hem
             çekicidir. Hatta insanın mahiyeti ve hakikati,   çağdaş dönemde tartışma konusudur. Ancak
             bedensel sınırları içinde çözülmeye çalışıldıkça   kesin olan bir şey varsa Tûsî ve onu takip
             soruların cevapsız kalması kaçınılmaz        eden düşünürlere göre İbn Sînâ “uçan adam”ı,
             görünmektedir. İslam düşüncesinde, insanın,   nefsin ontolojik statüsüne dair yukarıdaki
             nefsin ve benin ne olduğu üzerine yapılan    iddiaların bir kısmına veya tamamına
             tartışmalar, özellikle İbn Sînâ’nın (ö. 428/1037)   dikkat çekmek (tenbîh) için ileri sürmüştür.
             “uçan adam” deneyiyle birlikte büyük bir     Ancak Ebü’l-Berekât Bağdâdî, Fahreddin
             ivme kazanmıştır. İbn Sînâ’nın bu deneyde    Râzî ve onu takip eden düşünürler “uçan
             kullandığı “ben”, “sen”, “zât” ve “şuur” gibi   adam”ın epistemolojik olarak yorumlanması
             kavramların anlamı tartışmanın ana meseleleri   gerektiğini, dolayısıyla “uçan adam”ın ana
             arasında yer alır. Nitekim Ebü’l-Berekât el-  tezinin şunlar olduğunu ileri sürerler: (1)
             Bağdâdî (ö. 547/1152 [?]), Fahreddin er-Râzî   Kişi zâtî şuura sahiptir. (2) Zâtî şuur orada
             (ö. 606/1210), Nasîruddin et-Tûsî (ö. 672/1274)   bedenden bağımsız bir şeyin inniyetini
             ve Sirâceddin el-Urmevî (ö. 682/1283) gibi   gösterir. (3) Zâtî şuur kişinin hüviyetini ve zât-ı
             düşünürler bu kavramların neye işaret olduğu   mahsûsasını gösterir.
             konusunda farklı görüşlere sahiptir.
                                                          Urmevî’nin uçan adama ilişkin yorumu ise
             İbn Sînâ uçan adam deneyiyle neyi bildiğimizi   onun hangi eserinin merkeze alınacağına göre
             ileri sürmektedir veya neyi ispat etmeyi     değişmektedir. Çünkü Urmevî uçan adamı
             amaçlamaktadır? İbn Sînâcı “uçan adam”ın ana   doğrudan sadece Şerhu’l-İşârât adlı eserinde
             tezi konusunda şunlar söylenebilir: (1) İnsan   büyük oranda Râzî’nin aynı adlı eserini
             zâtî şuura sahiptir. (2) Zâtî şuur nefsin varlığını   takip ederek inceler; Beyânü’l-hakk, Metâliu’l-
             gösterir. (3) Nefs bedenden bağımsızdır. (4)   envâr, Letâifü’l-hikme ve Lübâbü’l-erbaîn adlı
             Zâtî şuur nefsin, maddî değil, soyut bir varlık   eserlerinde ise bu konuya dolaylı atıflar yapar.
             olduğunu gösterir. (5) Nefs, bedenin bir
             zuhuru veya epifenomeni değil bizatihi kâim
             bir cevherdir. (6) Nefs bütün insanlar için eşit








                                                        51
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58